دوباره محرم فرا رسید .ماهی که دو صفحه سفید و سیاه و نورانی وظلمانی دارد .ماه محرم از طرفی تجلی حماسه فداکاری و خلوص و شجاعت و صداقت و ارزشهای انسانیست که در یک میدان کوچک جمع شده است و از طرفی نمایش جنایت و پستی و شقاوت و دروغ و ریا و طاغوت پرستی عده ای انسان نماست .محرم از طرفی الگوی ازادیخواهانی مثل گاندیست که ازادی هند را در گرو الگو گیری از حسین میداند و از طرفی دکانی دو نبش برای افراد ریاکاری است که همچون برخی مسیحیان معتقدند امام حسین انهمه مصیبت را تحمل کرد تا توجیهی برای ظلم و گناه ایشان باشد.امام حسین همانقدر که از یزیدیان تاریخ ستم دیده از دوست نمایان خود ستم دیده است .تحریف نهضت حیاتبخش حسین و تبدیل ان به یک حادثه که توجیه گر ظلم و ستم باشد بدتر از ظلم و ستمی است که یزید و یارانش بر حسین و اصحابش روا داشتند .نگاهی کوتاه به مرثیه سرایی های انحرافی این نکته را رو شن تر میکند .در این باره باز هم حرف دارم و انشا الله مینویسم